ભૂલો ભલે બીજું બધું પણ - માં બાપ ને ભૂલશો નહિ
મંગળવાર, 2 ઑક્ટોબર, 2012
ગુરુવાર, 10 ડિસેમ્બર, 2009
Dutt Bavni
દત્ત બાવની
જય યોગીશ્વર દત્ત દયાળ ! તું જ એક જગમાં પ્રતિપાળ,
અત્રી અનસૂયા કરી નિમિત્ત, પ્રગટ્યો જગકારણ નિશ્ચિત.
બ્રહ્માહરિહરનો અવતાર, શરણાગતનો તારણહાર,
અંતર્યામી સત્ત ચિત્ત સુખ, બહાર સદગુરૂ દ્વિભુજ સુમુખ.
ઝોળી અન્નપૂર્ણા કર માંહ્ય, શાંતિ કમંડલ કર સોહાય,
ક્યાંક ચતુર્ભુજ ષડભુજ સાર, અનંતબાહુ તું નિર્ધાર.
આવ્યો શરણે બાળ અજાણ, ઊઠ દિગંબર ચાલ્યા પ્રાણ!
સુણી અર્જુન કેરો સાદ, રીઝયો પૂર્ણ તું સાક્ષાત,
દીધી રિદ્ધિ સિદ્ધી અપાર, અંતે મુક્તિ મહાપદ સાર.
કીધો આજે કેમ વિલંબ ? તુજ વિણ મુજને ના આલંબ !
વિષ્ણુશર્મા દ્વિજ તાર્યો એમ, જમ્યો શ્રાધમાં દેખી પ્રેમ,
જંભ દૈત્ય થી ત્રાસ્યા દેવ, કીધી મ્હેર ત્યાં તતખેવ,
વિસ્તરી માયા દિતિસુત, ઇન્દ્ર કરે હણાવ્યો તૂર્ત.
એવી લીલા કંઈ કંઈ સર્વ, કીધી વર્ણવે કો તે સર્વ.
દોડી આવ્યો સુતને કામ, કીધો એને તેં નિષ્કામ,
બોધ્યા યદુ ને પરશુરામ, સાધ્યદેવ પ્રહલાદ અકામ.
એવી તારી કૃપા અગાધ ! કેમ સૂણે ના મારો સાદ?
દોડ અંત, ના દેખ અનંત ! મા કર અધવચ શિશુનો અંત!!
જોઈ દ્વિજ સ્ત્રી કેરો સ્નેહ, થયો પુત્ર તું નિઃસંદેહ.
સ્મૃતીર્ગામી કલિતાર કૃપાળ ! તાર્યો ધોબી છેક ગમાર.
પેટપીડાથી તાર્યો વિપ્ર, બ્રાહ્મણ શેઠ ઉગાર્યો ક્ષિપ્ર.
કરે કેમ ના મારી વહાર? જો આણી ગમ એક જ વાર!!
શુષ્ક કાષ્ઠ ને આણ્યાં પત્ર ! થયો કેમ ઉદાસીન અત્ર ?
જર્જર વંધ્યા કેરાં સ્વપ્ન, કર્યાં સફળ તેં સુતના કૃત્ય,
કરી દુર બ્રાહ્મણનો કોઢ, કીધા પુરણ એના કોડ,
વંધ્યા ભેંશ દૂઝવી દેવ, હર્યું દારિદ્રય તેં તતખેવ.
ઝાલર ખાઈ રીઝ્યો એમ, દીધો સુવર્ણઘટ સપ્રેમ.
બ્રાહ્મણ સ્ત્રી નો મૃત ભરથાર, કીધો સજીવન તેં નિર્ધાર.
પિશાચ-પીડા કીધી દૂર, વિપ્ર પુત્ર ઉઠાડ્યો શૂર.
હરિ વિપ્ર મદ અંત્યજ હાથ, રક્ષ્યો ભક્ત ત્રિવિક્રમ તાત.
નિમેષ માત્રે તંતુક એક, પહોંચાડ્યો શ્રી શૈલે દેખ !
એકી સાથે આઠ સ્વરૂપ, ધરી દેવ બહુરૂપ અરૂપ.
સંતોષ્યા નિજ ભક્ત સુજાત, આપી પરચાઓ સાક્ષાત.
યવનરાજ ની ટાળી પીડ, જાતપાતની તને ન ચીડ,
રામકૃષ્ણ રૂપે તેં એમ, કીધી લીલાઓ કંઈ તેમ,
તાર્યાં પત્થર ગણિકા વ્યાધ ! પશુપંખી પણ તુજને સાધ !!
અધમ ઓધારણ તારું નામ, ગાતાં સરે ન શાં શાં કામ?
આધિ વ્યાધિ ઉપાધિ સર્વ, ટળે સ્મરણ માત્રથી સર્વ !
મૂઠ ચોટ ના લાગે જાણ, પામે નર સ્મરણે નિર્માણ,
ડાકણ શાકણ ભેંસાસુર, ભૂત પિશાચો જંદ અસુર.
નાસે મૂટ્ઠી દઈને તૂર્ત, દત્ત ધૂન સાંભળતા મૂર્ત.
કરી ધૂપ ગાએ જે એમ, દત્તબાવની આ સપ્રેમ,
સુધારે તેના બંને લોક, રહે ન તેને કયાંયે શોક !
દાસી સિદ્ધિ તેની થાય, દુઃખ દારિદ્રય તેના જાય.
બાવન ગુરુવાર નિત નેમ, કરે પાઠ બાવન સપ્રેમ.
યથાવકાશે નિત્ય નિયમ, તેને કદી ન દંડે યમ.
અનેક રૂપે એ જ અભંગ, ભજતા નડે ન માયા રંગ !
સહસ્ર નામે નામી એક, દત્ત દિગંબર અસંગ છેક !!
વંદુ તીજને વારંવાર, વેદ શ્વાસ તારા નિર્ધાર !
થાકે વર્ણવતા જ્યાં શેષ, કોણ રાંક હું બહુકૃત વેષ?
અનુભવ તૃપ્તિ નો ઉદગાર, સુણી હશે તે ખાશે માર !
તપસી તત્વમસિ એ દેવ, બોલો જય જય શ્રીગુરુદેવ !
જય યોગીશ્વર દત્ત દયાળ ! તું જ એક જગમાં પ્રતિપાળ,
અત્રી અનસૂયા કરી નિમિત્ત, પ્રગટ્યો જગકારણ નિશ્ચિત.
બ્રહ્માહરિહરનો અવતાર, શરણાગતનો તારણહાર,
અંતર્યામી સત્ત ચિત્ત સુખ, બહાર સદગુરૂ દ્વિભુજ સુમુખ.
ઝોળી અન્નપૂર્ણા કર માંહ્ય, શાંતિ કમંડલ કર સોહાય,
ક્યાંક ચતુર્ભુજ ષડભુજ સાર, અનંતબાહુ તું નિર્ધાર.
આવ્યો શરણે બાળ અજાણ, ઊઠ દિગંબર ચાલ્યા પ્રાણ!
સુણી અર્જુન કેરો સાદ, રીઝયો પૂર્ણ તું સાક્ષાત,
દીધી રિદ્ધિ સિદ્ધી અપાર, અંતે મુક્તિ મહાપદ સાર.
કીધો આજે કેમ વિલંબ ? તુજ વિણ મુજને ના આલંબ !
વિષ્ણુશર્મા દ્વિજ તાર્યો એમ, જમ્યો શ્રાધમાં દેખી પ્રેમ,
જંભ દૈત્ય થી ત્રાસ્યા દેવ, કીધી મ્હેર ત્યાં તતખેવ,
વિસ્તરી માયા દિતિસુત, ઇન્દ્ર કરે હણાવ્યો તૂર્ત.
એવી લીલા કંઈ કંઈ સર્વ, કીધી વર્ણવે કો તે સર્વ.
દોડી આવ્યો સુતને કામ, કીધો એને તેં નિષ્કામ,
બોધ્યા યદુ ને પરશુરામ, સાધ્યદેવ પ્રહલાદ અકામ.
એવી તારી કૃપા અગાધ ! કેમ સૂણે ના મારો સાદ?
દોડ અંત, ના દેખ અનંત ! મા કર અધવચ શિશુનો અંત!!
જોઈ દ્વિજ સ્ત્રી કેરો સ્નેહ, થયો પુત્ર તું નિઃસંદેહ.
સ્મૃતીર્ગામી કલિતાર કૃપાળ ! તાર્યો ધોબી છેક ગમાર.
પેટપીડાથી તાર્યો વિપ્ર, બ્રાહ્મણ શેઠ ઉગાર્યો ક્ષિપ્ર.
કરે કેમ ના મારી વહાર? જો આણી ગમ એક જ વાર!!
શુષ્ક કાષ્ઠ ને આણ્યાં પત્ર ! થયો કેમ ઉદાસીન અત્ર ?
જર્જર વંધ્યા કેરાં સ્વપ્ન, કર્યાં સફળ તેં સુતના કૃત્ય,
કરી દુર બ્રાહ્મણનો કોઢ, કીધા પુરણ એના કોડ,
વંધ્યા ભેંશ દૂઝવી દેવ, હર્યું દારિદ્રય તેં તતખેવ.
ઝાલર ખાઈ રીઝ્યો એમ, દીધો સુવર્ણઘટ સપ્રેમ.
બ્રાહ્મણ સ્ત્રી નો મૃત ભરથાર, કીધો સજીવન તેં નિર્ધાર.
પિશાચ-પીડા કીધી દૂર, વિપ્ર પુત્ર ઉઠાડ્યો શૂર.
હરિ વિપ્ર મદ અંત્યજ હાથ, રક્ષ્યો ભક્ત ત્રિવિક્રમ તાત.
નિમેષ માત્રે તંતુક એક, પહોંચાડ્યો શ્રી શૈલે દેખ !
એકી સાથે આઠ સ્વરૂપ, ધરી દેવ બહુરૂપ અરૂપ.
સંતોષ્યા નિજ ભક્ત સુજાત, આપી પરચાઓ સાક્ષાત.
યવનરાજ ની ટાળી પીડ, જાતપાતની તને ન ચીડ,
રામકૃષ્ણ રૂપે તેં એમ, કીધી લીલાઓ કંઈ તેમ,
તાર્યાં પત્થર ગણિકા વ્યાધ ! પશુપંખી પણ તુજને સાધ !!
અધમ ઓધારણ તારું નામ, ગાતાં સરે ન શાં શાં કામ?
આધિ વ્યાધિ ઉપાધિ સર્વ, ટળે સ્મરણ માત્રથી સર્વ !
મૂઠ ચોટ ના લાગે જાણ, પામે નર સ્મરણે નિર્માણ,
ડાકણ શાકણ ભેંસાસુર, ભૂત પિશાચો જંદ અસુર.
નાસે મૂટ્ઠી દઈને તૂર્ત, દત્ત ધૂન સાંભળતા મૂર્ત.
કરી ધૂપ ગાએ જે એમ, દત્તબાવની આ સપ્રેમ,
સુધારે તેના બંને લોક, રહે ન તેને કયાંયે શોક !
દાસી સિદ્ધિ તેની થાય, દુઃખ દારિદ્રય તેના જાય.
બાવન ગુરુવાર નિત નેમ, કરે પાઠ બાવન સપ્રેમ.
યથાવકાશે નિત્ય નિયમ, તેને કદી ન દંડે યમ.
અનેક રૂપે એ જ અભંગ, ભજતા નડે ન માયા રંગ !
સહસ્ર નામે નામી એક, દત્ત દિગંબર અસંગ છેક !!
વંદુ તીજને વારંવાર, વેદ શ્વાસ તારા નિર્ધાર !
થાકે વર્ણવતા જ્યાં શેષ, કોણ રાંક હું બહુકૃત વેષ?
અનુભવ તૃપ્તિ નો ઉદગાર, સુણી હશે તે ખાશે માર !
તપસી તત્વમસિ એ દેવ, બોલો જય જય શ્રીગુરુદેવ !

બુધવાર, 9 ડિસેમ્બર, 2009
સાંઈ બાવની
જય જય શ્રી સાંઈનાથ, સચરાચર તું સ્વયં પ્રકાશ.
પૂરણ બ્રહ્મ તું નિરાકાર, પ્રગટ્યો શીરડીએ સાકાર.
નિર્ગુણ બ્રહ્મે પ્રણવોકાર, સગુણ બ્રહ્મ સાંઈનાથ.
પંચતત્વ માં તું જ પ્રકાશ, વ્યોમે, ભોમે તું સાક્ષાત.
અષ્ટાંગ યોગી દેવાધિદેવ, કરવો ખંડ યોગી નિજ દેહ.
ધન્ય સમર્થ શ્રી સાંઈદેવ, ટાળ્યા તાપ ત્રિવિધ ધરી દેહ.
શિરડી ગામે કીધો વાસ, ધન્ય દ્વારિકા માંઈ ખાસ.
ધૂની ધીકતી અલખ ની જાણ, ધીકે કરવા જન કલ્યાણ.
શરણાગત આવે તવ ધામ, પામે તવનાં અભય દાન.
અનન્ય ભાવે દર્શન દે, રહે દ્રઢ વિશ્વાસે જે.
આપી નાનાને સુશીખ, ભક્તવત્સલ તારી સુ રીત.
ટાળો ભવનાં પાપ મહાન, નમું નમું ઓમ સાંઈ સાક્ષાત.
અંતર જ્ઞાને જાણી વાત, લૂટાતા જન-વન મોઝાર.
કશીરામ ની કીધી વહાર, ધન્ય પ્રભુ તમે દીધી સહાય.
ભક્તોને દીધું ભાન, છે સાંઈ ગુરુ ધોળપ જાણ.
આપી બુદ્ધિ દ્વિજ સુજાણ, આપ્યું તેને પૂર્ણ જ્ઞાન.
હારી આઠે ઘર મેઘો એક, યવન સાઈ ન દેખે છેક.
આપી પરચો ત્યાં તત્કાળ, બન્યા શંકર રૂપ સાક્ષાત.
રમ્દાશી મંડળીની સતી, કીધી તે પર કૃપા હરી.
બની તે પ્રભુ સીતાપતિ, દીધા દર્શન રઘુપતિ.
પછી ભર્તાનો ઝાલ્યો હાથ, સંશય નો તેં કીધો ઘાત.
કૃપા કરી દર્શન દીધું, રામદાસ નું રૂપ જ લીધું.
પત્ની અખંડ કરી જાણ, ભોજન કરતી'તી નિજધામ.
શ્વાનરૂપે પ્રગટ્યા તાત, ભોજન કરી થયા છો તૃપ્ત.
ઉગારવા બાળક લુહાર, ધર્યો હસ્ત અગ્નિએ કરાળ.
અંતરજ્ઞાને જાણી ગયા ગત્ય, એવી સાંઈ અકળ.
અશરણ શરણ અત્રીકુમાર તત્વમસિએ પૂર્યા સાર.
અનંત કોટી બ્રહ્માંડે નાથ, વિચરતો યોગી સાક્ષાત.
ક્ષર અક્ષર માં તારો વાસ, નથી રહી કોઈ મતિ ભ્રાંત.
પામ ગતિ તો તું છે ઈષ્ટ, શંકા નથી એ તો સિદ્ધાંત.
મંગળકારી સાંઈ સ્વરૂપ નમું ભક્ત વત્સલ પ્રભુ રૂપ.
સત્ય જાણી તુજ સ્વરૂપ સમરતા પ્રગટે જ્યોતિરૂપ.
વંદુ મંગળકારી ઈશ, કર જોડી નમાવું શીશ.
આશ અંતરે પૂરી કરો, ભક્ત તણાં દુઃખ ક્ષણમાં હરો.
રોકડીયો તુજ છે વ્યહવાર, ન રાખે કોઈનુંય ઉધાર.
જેનું તેનું ચૂકવો તુર્ત, અનુભવ્યું તમારું વ્રત.
વ્રત પાડીને દેખાડયું બાયેજાબાયનું ઋણ ચુકવ્યું.
તાત્યા ઉઠી ઊભા થયા તે માટે સાંઈ નિર્વાણ થયા.
શ્રદ્ધા ધીરજ મહાન મંત્ર તે ફૂંક્યો જાણું છું સંત.
ટાળો જગત ના પાપો નાથ, કર ગ્રહી ને મારો તાત.
સ્વયંભુ પ્રભુ પ્રાણાધાર, તેજોમયના તેજ ઓંકાર.
માયાબીંબ ના વશ કરનાર, જ્ઞાની સિદ્ધ સનાતન તાત.
સમર્થ સદગુરુ સાંઈનાથ, શરણાગત વત્સલ ભગવાન.
સુખહર્તા દુ:ખહર્તા સાંઈ, છે જ્ઞાની નો અત્મા સાંઈ.
દુ:ખ દારિદ્રય દૂર કરો, દીનદયાળુ દયા કરો.
તન મન ધન અર્પું હું હરી, નવ રહે વેરી કોઈ અહીં.
નિષ્કામ પ્રેમ થી રાજુ થઈ, ભક્તોને દીધી આ મતિ.
પ્રેમે વાંચો એકનાથી ભાગવત, વાંચો ગીતા જ્ઞાનેશ્વરી.
શ્રદ્ધા રાખી કરીએ ગાન,સાંઈ ચરણ માં ધરી ધ્યાન.
પ્રાતઃ બપોરે સાયંકાળ, ભજો બાવની ભાગે કાળ.
સાંઈનાથ ના પૂજન પાઠ, કરો એકલા કે સહુ સાથ.
તો હરિચરણ માં રાખે નાથ, જય જય ગુરુ સાંઈનાથ.
બોલો શ્રી સચ્ચિદાનંદ સદગુરુ સાંઈનાથ મહારાજ કી જય
જય જય શ્રી સાંઈનાથ, સચરાચર તું સ્વયં પ્રકાશ.
પૂરણ બ્રહ્મ તું નિરાકાર, પ્રગટ્યો શીરડીએ સાકાર.
નિર્ગુણ બ્રહ્મે પ્રણવોકાર, સગુણ બ્રહ્મ સાંઈનાથ.
પંચતત્વ માં તું જ પ્રકાશ, વ્યોમે, ભોમે તું સાક્ષાત.
અષ્ટાંગ યોગી દેવાધિદેવ, કરવો ખંડ યોગી નિજ દેહ.
ધન્ય સમર્થ શ્રી સાંઈદેવ, ટાળ્યા તાપ ત્રિવિધ ધરી દેહ.
શિરડી ગામે કીધો વાસ, ધન્ય દ્વારિકા માંઈ ખાસ.
ધૂની ધીકતી અલખ ની જાણ, ધીકે કરવા જન કલ્યાણ.
શરણાગત આવે તવ ધામ, પામે તવનાં અભય દાન.
અનન્ય ભાવે દર્શન દે, રહે દ્રઢ વિશ્વાસે જે.
આપી નાનાને સુશીખ, ભક્તવત્સલ તારી સુ રીત.
ટાળો ભવનાં પાપ મહાન, નમું નમું ઓમ સાંઈ સાક્ષાત.
અંતર જ્ઞાને જાણી વાત, લૂટાતા જન-વન મોઝાર.
કશીરામ ની કીધી વહાર, ધન્ય પ્રભુ તમે દીધી સહાય.
ભક્તોને દીધું ભાન, છે સાંઈ ગુરુ ધોળપ જાણ.
આપી બુદ્ધિ દ્વિજ સુજાણ, આપ્યું તેને પૂર્ણ જ્ઞાન.
હારી આઠે ઘર મેઘો એક, યવન સાઈ ન દેખે છેક.
આપી પરચો ત્યાં તત્કાળ, બન્યા શંકર રૂપ સાક્ષાત.
રમ્દાશી મંડળીની સતી, કીધી તે પર કૃપા હરી.
બની તે પ્રભુ સીતાપતિ, દીધા દર્શન રઘુપતિ.
પછી ભર્તાનો ઝાલ્યો હાથ, સંશય નો તેં કીધો ઘાત.
કૃપા કરી દર્શન દીધું, રામદાસ નું રૂપ જ લીધું.
પત્ની અખંડ કરી જાણ, ભોજન કરતી'તી નિજધામ.
શ્વાનરૂપે પ્રગટ્યા તાત, ભોજન કરી થયા છો તૃપ્ત.
ઉગારવા બાળક લુહાર, ધર્યો હસ્ત અગ્નિએ કરાળ.
અંતરજ્ઞાને જાણી ગયા ગત્ય, એવી સાંઈ અકળ.
અશરણ શરણ અત્રીકુમાર તત્વમસિએ પૂર્યા સાર.
અનંત કોટી બ્રહ્માંડે નાથ, વિચરતો યોગી સાક્ષાત.
ક્ષર અક્ષર માં તારો વાસ, નથી રહી કોઈ મતિ ભ્રાંત.
પામ ગતિ તો તું છે ઈષ્ટ, શંકા નથી એ તો સિદ્ધાંત.
મંગળકારી સાંઈ સ્વરૂપ નમું ભક્ત વત્સલ પ્રભુ રૂપ.
સત્ય જાણી તુજ સ્વરૂપ સમરતા પ્રગટે જ્યોતિરૂપ.
વંદુ મંગળકારી ઈશ, કર જોડી નમાવું શીશ.
આશ અંતરે પૂરી કરો, ભક્ત તણાં દુઃખ ક્ષણમાં હરો.
રોકડીયો તુજ છે વ્યહવાર, ન રાખે કોઈનુંય ઉધાર.
જેનું તેનું ચૂકવો તુર્ત, અનુભવ્યું તમારું વ્રત.
વ્રત પાડીને દેખાડયું બાયેજાબાયનું ઋણ ચુકવ્યું.
તાત્યા ઉઠી ઊભા થયા તે માટે સાંઈ નિર્વાણ થયા.
શ્રદ્ધા ધીરજ મહાન મંત્ર તે ફૂંક્યો જાણું છું સંત.
ટાળો જગત ના પાપો નાથ, કર ગ્રહી ને મારો તાત.
સ્વયંભુ પ્રભુ પ્રાણાધાર, તેજોમયના તેજ ઓંકાર.
માયાબીંબ ના વશ કરનાર, જ્ઞાની સિદ્ધ સનાતન તાત.
સમર્થ સદગુરુ સાંઈનાથ, શરણાગત વત્સલ ભગવાન.
સુખહર્તા દુ:ખહર્તા સાંઈ, છે જ્ઞાની નો અત્મા સાંઈ.
દુ:ખ દારિદ્રય દૂર કરો, દીનદયાળુ દયા કરો.
તન મન ધન અર્પું હું હરી, નવ રહે વેરી કોઈ અહીં.
નિષ્કામ પ્રેમ થી રાજુ થઈ, ભક્તોને દીધી આ મતિ.
પ્રેમે વાંચો એકનાથી ભાગવત, વાંચો ગીતા જ્ઞાનેશ્વરી.
શ્રદ્ધા રાખી કરીએ ગાન,સાંઈ ચરણ માં ધરી ધ્યાન.
પ્રાતઃ બપોરે સાયંકાળ, ભજો બાવની ભાગે કાળ.
સાંઈનાથ ના પૂજન પાઠ, કરો એકલા કે સહુ સાથ.
તો હરિચરણ માં રાખે નાથ, જય જય ગુરુ સાંઈનાથ.
બોલો શ્રી સચ્ચિદાનંદ સદગુરુ સાંઈનાથ મહારાજ કી જય
આના પર સબ્સ્ક્રાઇબ કરો:
પોસ્ટ્સ (Atom)